YONEX ARCSABER 11 CLEAR RED 3U4 FRAME

REVIEW YONEX ARCSABER 11  (DOOR E.P.)

Bespanning

Geadviseerde bespanning Yonex BG 66 Ultimax voor de controlerende speler
Yonex NBG 95 voor de krachtige speler Gebruikte bespanning Yonex NGB 98 @ 11 KG

Introductie

Het is alweer een tijdje geleden dat er een topmodel werd vervangen binnen de Arcsaber serie. Hoewel de Arcsaber I-Slash de familie heeft uitgebreid, heb ik de Arcsaber Z-Slash en I-Slash toch even een aparte plaats gegeven. Ze wijken immers toch behoorlijk af in design, gevoel en timing. Zo heb ik de Arcsaber 10 altijd beschouwd als het topracket binnen de normale Arcsaber series.

Hoewel er een aantal Arcsaber rackets erbij zijn gekomen, zijn er met de introductie ook een aantal verdwenen. Zo staat de Arcsaber 8DX niet meer op de Yonex positioneringslijst, maar ook de Arcsaber 10 is verdwenen. Dat is op zich raar, aangezien de 11 duidelijk een ander nummer heeft, en er eigenlijk geen directe reden is om de Arcsaber 10 te discontinueren. Maar als we de nieuwe positie van de Arcsaber 11 bekijken, dan valt deze vrijwel precies op de oude plaats van de Arcsaber 10. Voor mij is de Arcsaber een van de beste even balanced rackets. Ik mag daarom hopen dat de Arcsaber 11 een waardige opvolger is. Om maar niet te spreken over de verdwenen Armortec lijn en de laatste Nanospeed 9900.

De Arcsaber 11 heeft in tegenstelling tot de Arcsaber 10 een asymetriche print. Daar waar de Arcsaber 10 een beiden gelijk is, heeft de Arcsaber 11 gele vegen erbij gekregen diagonaal van elkaar op het blad, en ook op de steel is wat lichtgevend geel terug te vinden. Het racket wordt voornamelijk gedomineerd door rood, met grote stukken wit op het blad en het opvallende geel, met wat zwarte vegen. Het Arcsaber design is hier wel in terug te vinden, maar het is niet echt een opvallend racket. Ook kwa design, is er nauwelijks onderscheid te maken tussen de Arcsaber 10 en 11.

Nieuw vergeleken met de Arcsaber 10 is de toevoeging van het Neo CS Carbon Nanotube materiaal. Dit materiaal zou sterker, beter bestand tegen breken (stugger?) en ook beter zijn in schok absorptie vergeleken met normale CS Carbon Nanotube. We vinden verder Sonic Metal in het blad wat voor het eerst werd gebruikt in de Nanoray 800. Doel is betere repulsie en geluid.  En wat ook nieuw is, is het T-Anchor system. Hierbij is gebruik gemaakt van een nieuwe composiet in het T-stuk om torsie tegen te gaan indien de shuttle niet in het midden van het blad wordt geraakt. Dit zijn allemaal toevoegingen aan het nieuwe racket met als uitgangspunt, meer controle bij het retourneren van de smash. De bekendste gebruiker van de Arcsaber 10 is Taufik Hidyat die hiervoor gebruik maakte van de Arcsaber 10 Premium, niet verkrijgbaar in Europa. Maar de verbeteringen lijken vooralsnog meer van toepassing te zijn op het dubbelspel.

Positionering

Zoals eerder aangegeven, valt dit racket precies op dezelfde plaats als de Arcsaber 10. Erg jammer nog steeds dat de Arcsaber 8DX van de kaart is verdwenen. De Arcsaber 8DX werd vaak gezien als een van de meest krachtige Arcsabers, maar werd nooit direct vergeleken met de Arcsaber 7 en 10. Hoewel de Arcsaber tussen de Acsaber 7 en Arcsaber Z-Slash staat, zijn er in de directe omgeving geen alternatieven. Ik heb daarom de Arcsaber 11 direct geconfronteerd met de Arcsaber 10 die het kwa positie zou moeten vervangen. Zowel de Acsaber 10 als 11 zijn beiden 3U-G4 en zijn bespannen met NBG98 op 11 kg. In de praktijk

De balans van beide racket is vrijwel gelijk, en ook in stugheid is nauwelijks onderscheid te meten. Maar bij de eerste slagen, is duidelijk merkbaar dat we met een ander racket te maken hebben. De Arcsaber 11 heeft duidelijk minder trillingen. Ik vind persoonlijk trillingen niet erg, omdat het een onderdeel is van de feedback van het racket, maar de Arcsaber 11 is merkbaar een modernere racket van de laatste generatie. De impact is solide, en het racket voelt stugger aan dan gemeten. Wat betreft clears, dropshots en netspel, valt helaas niet veel te merken. Behalve de feedback van het racket, kon ik hetzelfde plaatsen, waren ze even snel in reactie, en ook in nauwkeurigheid hoefde ik mij niet aan te passen. De verschillen komen pas naar voren als we de grenzen gaan opzoeken. Bij het smashen bijvoorbeeld, lijkt de Arcsaber 11 iets krachtiger over te komen. Het is niet veel, maar ik kan vrij goed overweg met de Arcsaber series en heb de Arcsaber 10 als een van de beste even balanced rackets beschouwd. Als je dit weet te overtreffen, is dit voor mij wel degelijk een grote verbetering. Maar ook bij het retourneren lijkt de Arcsaber hier net iets beter in te zijn. Ik heb op de testdag alleen maar met de Arcsaber 10 en 11 gespeeld en met toeval heb ik ook veel gespeeld met gelijkwaardige tegenstanders en 3 games per wedstrijd. Grappig was dat ik alle games met de Arcsaber 11 heb gewonnen, en de Arcsaber 10 zo’n 50%. Het was absoluut niet zo dat de Arcsaber 11 beduidend sneller was of harder kon smashen, maar de nauwkeurigheid van de returns waren zeker scherper. En dat maakt het racket mijn nieuwe favoriete even balanced racket.

Beoordeling

Met de komst van de Arcsaber 11, lijkt de Arcsaber 10 inderdaad overbodig geworden. De eigenschappen zijn vrijwel hetzelfde, maar de toevoeging van het nieuwe materiaal, maakt het racket alleen maar nog beter, zonder dat je timing ervoor moet aanpassen. Mocht de prijs ook in dezelfde range zitten, dan zou ik zeker de Arcsaber 11 verkiezen boven de Arcsaber 10. Met de al best goed beoordeelde Arcsaber 10, is dit momenteel het racket met de beste controle, en hiermee ook verdediging en manouvre. Ik ben er zelf nog niet helemaal uit wat betreft feedback en trillingsvrije rackets. Het is verbeterd, maar persoonlijk hou ik er niet zo van. Verder vind ik dat de Arcsaber Z-Slash ondanks de afwijkende timing en design, nog steeds het krachtigste Arcsaber racket van dit moment, en rest mij niets anders op dan de Arcsaber 11 te waarderen met een 9. De beoordeling is puur gebaseerd op persoonlijke ervaring. Ik vergelijk de eigenschappen hierbij voornamelijk met rackets uit dezelfde lijn.

Positief: Uitstekende controle eigenschappen, snel en nauwkeurig.
Negatief: Het hold concept blijkt in de praktijk niet door iedereen benut te kunnen worden wat ten kosten gaat van kracht en controle.
Toepassing: Allround speler met de nadruk op controle